طرحواره رهاشدگی را بشنوید😉

طرحواره رهاشدگی چیست و چگونه می‌توان آن را شناسایی و درمان کرد؟

طرحواره رهاشدگی همان تجربه احساسات ناخوشایند و گاهی آزاردهنده برای بسیاری از افراد طبیعی است. با این حال، برخی افراد ممکن است به طور مکرر و مستمر با احساسات منفی تکراری مواجه شوند. در این شرایط، ممکن است درگیر طرحواره‌ها یا تله‌های ذهنی باشید که در مقاله‌ای پیشین به تفصیل درباره آن‌ها صحبت کردیم.

طرحواره‌ها معمولاً ریشه در دوران کودکی دارند و می‌توانند بر روابط فردی تأثیر بگذارند. یکی از این طرحواره‌ها، طرحواره رهاشدگی است که می‌تواند به شدت آزاردهنده باشد. این طرحواره معمولاً با احساساتی مانند ترس از تنهایی و عدم پذیرش از سوی دیگران همراه است که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.

طرحواره چیست؟

به طور خلاصه، می‌توان گفت که طرحواره‌ها یا تله‌های ذهنی الگوهایی از رفتارها و تفکرات هستند که به شما این امکان را می‌دهند تا نسبت به موقعیت‌های خاص واکنش‌های ذهنی و رفتاری مشابهی نشان دهید. این الگوها از خاطرات و تجربیات شما، به ویژه در دوران کودکی، نشأت می‌گیرند و بر روابط شما تأثیر می‌گذارند.

طرحواره رهاشدگی چیست؟

همان‌طور که از نام این طرحواره پیداست، رهاشدگی یک تله ذهنی است که فرد را درگیر احساسات شدید و اغراق‌آمیزی می‌کند، از جمله:

– ترس از تنها ماندن؛
– نگرانی از دست دادن عزیزان؛
– احساس طرد شدن؛
– ترس از خیانت.

افرادی که با این طرحواره دست و پنجه نرم می‌کنند، معمولاً در برقراری روابط جدی و عاطفی با دیگران دچار مشکل هستند، زیرا به طور مداوم نسبت به افرادی که با آن‌ها در ارتباط هستند، بی‌اعتمادند. این افراد از تنها ماندن در آینده نزدیک به شدت می‌ترسند و در عین حال به نوعی این واقعیت را پذیرفته‌اند که این اتفاق در نهایت خواهد افتاد.

آن‌ها ممکن است احساس کنند که برای افراد مهم زندگی‌شان اولویت اول نیستند و به محض ورود فردی شایسته‌تر، ترک خواهند شد. این نگرانی ممکن است به حدی شدید باشد که فرد نگران فوت ناگهانی خانواده یا دوستانش شود و به همین دلیل تحت فشارهای روحی زیادی قرار گیرد.

ممکن است افراد مبتلا به طرحواره رهاشدگی در روابط خود رفتارهای غیرعادی از خود نشان دهند؛ به عنوان نمونه، ممکن است تنها به خاطر بی‌پاسخ ماندن تماسشان از طرف فرد مقابل، به شدت عصبانی شوند. این طرحواره ممکن است ناشی از تجربیات تلخ دوران کودکی باشد.

تأثیر طرحواره رهاشدگی بر روابط فردی

این طرحواره به عنوان یک عامل مخرب قوی در روابط اجتماعی و عاطفی شناخته می‌شود. افرادی که با این طرحواره دست و پنجه نرم می‌کنند، معمولاً رفتارهایی از خود بروز می‌دهند که نه تنها خودشان، بلکه طرف مقابل را نیز تحت فشار قرار می‌دهد. این افراد غالباً تلاش می‌کنند با افزایش زمان و عمق رابطه، نادیده گرفتن معیارهای شخصی و پذیرش تمام خواسته‌های طرف مقابل، رابطه خود را حفظ کنند. اما این نوع رفتارها در درازمدت ممکن است نتایج معکوس به همراه داشته باشد.

به خاطر داشته باشید که احساس شکست و ناامیدی در مواجهه با تله رهاشدگی هیچ کمکی نمی‌کند و تنها وضعیت را بدتر می‌سازد. نگذارید این احساسات منفی، توانایی شما در زندگی کردن، برقراری ارتباط سالم با دیگران، داشتن روابط اجتماعی قوی، عشق و محبت را از شما بگیرد. به دنبال درمان رهاشدگی باشید و با امید و شادی زندگی کنید. به شما پیشنهاد می‌کنم از مشاوره و راهنمایی‌های یک روانشناس یا مشاور ماهر بهره‌مند شوید تا بهترین نتیجه را کسب کنید.

فردی که با طرحواره رهاشدگی مواجه است، ممکن است بارها عصبانی شود و طرف مقابل را متهم کند که قصد ترک او و پایان دادن به رابطه را دارد. این وضعیت می‌تواند چالش‌های زیادی را به وجود آورد و تکرار آن ممکن است به فروپاشی رابطه منجر شود.

این ترس حتی می‌تواند به مانعی برای آغاز یک رابطه جدی تبدیل شود. افرادی که به این طرحواره مبتلا هستند، ممکن است تنها به منظور فرار از تنهایی، با افراد غیرقابل اعتماد و نامناسب ارتباط برقرار کنند و در آینده آسیب‌های روحی جبران‌ناپذیری از این روابط متحمل شوند که خود به تشدید طرحواره رهاشدگی منجر خواهد شد.

درمان طرحواره رهاشدگی

برای مدیریت، بهبود و در نهایت درمان طرحواره رهاشدگی، انجام موارد زیر توصیه می‌شود:

1. سعی کنید دیدگاه‌های اغراق‌آمیز خود را که بر اساس آن‌ها فکر می‌کنید دیگران در نهایت شما را ترک می‌کنند یا رفتارشان غیرقابل پیش‌بینی است، به چالش بکشید.
2. به واکنش‌های خود در برابر جدایی‌های موقت از دیگران توجه کنید. تلاش کنید آرامش خود را حفظ کرده و مسائل کوچک را به عنوان فاجعه تلقی نکنید.
3. انتظارات غیرمنطقی مبنی بر اینکه دیگران باید همیشه در دسترس شما باشند و کاملاً با شما هماهنگ شوند را کنار بگذارید.
4. بپذیرید که دیگران حق دارند برای خود محدودیت‌هایی تعیین کنند و فضای خصوصی داشته باشند.
5. به رفتارهای غیرعادی و آزاردهنده خود توجه کنید و آن‌ها را کاهش دهید تا از فرار دیگران از رابطه با شما جلوگیری کنید.
6. اگر احساس می‌کنید باید برای جلوگیری از ترک شدن، خواسته‌های دیگران را برآورده کنید، به تدریج این نگرش را کنار بگذارید.
7. از انتخاب شرکای ناپایدار و غیرقابل اعتماد خودداری کنید.
8. رفتارهای حسادت‌آمیز، وابستگی بیش از حد، عصبانیت یا کنترل کردن شریک زندگی، می‌تواند او را از شما دور کند.
9.به سرعت از روابط ناپایدار فاصله بگیرید و یاد بگیرید که با تنهایی کنار بیایید.
10.لحظاتی را که در زندگی‌تان احساس رها شدن کرده‌اید، به ویژه در دوران کودکی، شناسایی کنید. سعی کنید احساسات خود را نسبت به آن تجربیات توصیف کرده و موضوع را در ذهن خود حل و فصل کنید.

سخن پایانی

طرحواره رهاشدن یکی از تله‌های ذهنی است که فرد را با ترس از تنهایی، نگرانی از دست دادن عزیزان و مسائل مشابه درگیر می‌کند. این طرحواره معمولاً ریشه در دوران کودکی و نوجوانی دارد و می‌تواند بر روابط عاطفی شما تأثیر بگذارد و آینده این روابط را با چالش‌هایی مواجه کند. اگر علائم این طرحواره را در خود مشاهده می‌کنید، می‌توانید با مشاوران تیم یارا  در میان بگذارید و در مورد روند درمان آن راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.

خلاصه ای از مقاله را بشنوید😉

توانبخشی (به انگلیسی: Rehabilitation) به معنی بازگرداندن توانایی ها، حفظ شأن و منزلت فرد ناتوان و تعیین جایگاه قانونی و اجتماعی او است . دیگر نام های توانبخشی بازتوانی، بازپروری و بازسازی و نوتوانی است.

در حقیقت توانبخشی به مجموعه تدابیر و اقدامات پیگیر و هماهنگ از خدمات پزشکی، پیراپزشکی، اقتصادی، اجتماعی و حرفه ای می باشد . این مجموعه با هدف درمان و بهبود و نیز ارتقاء سطح کارآیی افراد ناتوان و کم توان (معلول)، تا بیش ترین حد ممکن، برای دستیابی آنان به استقلال در زندگی اجتماعی عرضه می شود.

اهداف کلی توانبخشی

تیم توانبخشی بر طبق نیازهای فرد مبتلا و شدت و نوع بیماری و ضایعه، هدف های کوتاه مدت و طولانی مدت را برنامه‌ریزی خواهند کرد. به عنوان نمونه برای فردی که پیانو می‌نوازد و دچار آسیب دست شده است و بعد از آسیب ، جراحی سختی داشته است ، هدف کوتاه مدت توانبخشی ممکن است افزایش دامنه حرکتی دست شخص به میزان معلوم طی زمانی تعیین شده باشد تا دامنه حرکتی محدود شده فرد بیشتر شود و پس از آن با انجام تمرینات و استفاده ازروش های درمانی قدرت دست فرد چندین برابر شود و ضعف دست شخص کاهش یابد.

هدف طولانی مدت توانبخشی شروع نواختن پیانو می‌باشد. حتی اگر ضایعه بعد از آسیب شخص به صورت کامل برطرف نشود و بهبودی تقریبی حاصل گردد ، باز هم هدف طولانی مدت نواختن پیانو است.

کاربرد توانبخشی

توانبخشی در درمان تمام بیماری‌های زیر کارایی دارد:

بیماری‌های مغز و اعصاب مانند سکته مغزی، ام اس، آسیب نخاعی، پارکینسون، التهابات مغز و نخاع، جراحی‌های مختلف مغز و نخاع و دیسک کمر و گردن و …
مشکلات و بیماری‌های ارتوپدی یا عضلانی – اسکلتی مانند فیزیوتراپی بعد یا قبل از جراحی‌های زانو و شانه و لگن. آرتروز و دردهای مفصلی و عضلانی
مشکلات بی‌اختیاری ادراری و مدفوع، دفع ناهماهنگ و یبوست و دردهای لگن و سایر مشکلات مرتبط با لگن
✔بیماری های قلبی و ریوی
✔سرطان
✔بیماری های کودکان ،زنان،سالمندان
✔مشکلات ذهنی و حافظه
✔مشکلات بلع
✔گفتاردرمانی (کودکان و بزرگسالان)
✔عدم یادگیری و تطابق اجتماعی و محیطی
✔آنالیز راه رفتن و ساختار بدنی فرد (پوسچر بیمار)

خدمات توانبخشی

مراکز جامع توانبخشی شامل خدمات کاردرمانی ذهنی و جسمی ، گفتاردرمانی کودک و بزرگسال ،مشاوره قبل و بعد از ازدواج ، درمان انفرادی اختلالات روانشناختی کودک ، نوجوان و بزرگسال ، سنجش هوش ، تکارتراپی ، لیزرتراپی ،شاک ویو تراپی ، استیمولار ، ترکشن ، ساخت کفش و کفی طبی ، ارائه محصولات ارتز پروتز ، درمان بدشکلی اندام ها ، بینایی سنجی ، شنوایی شناسی و …

مرکز جامع توانبخشی یارا

ما در مرکز جامع توانبخشی یارا در تلاشیم تا بتوانیم در کوتاه‌ترین زمان هدف مورد انتظار و فوری را حاصل نماییم و برطبق نیاز شخص و آسیب او برنامه کامل و جامعی را طرح‌ریزی نماییم تا بتوانیم بالاترین نتیجه را از اهداف طولانی مدت حاصل نماییم.

توجه داشته باشید که نتیجه نهایی توانبخشی، به شدت به انگیزه و روحیه شخص وابسته است. ما با بهترین تجهیزات و تیمی متخصص و حرفه ای در خدمتتان هستیم تا با انگیزه و پشتکار شما بتوانیم عضوآسیب دیده شما را برطرف نماییم. برای مشاوره درمانی با ما در تماس باشید.

نتیجه گیری

در نظر داشته باشید که توانبخشی تنها برای افراد آسیب دیده و بیمار نیست. افرادی مانند سالمندان، که در اثر کهولت سن دچار کاهش قوای جسمی و ذهنی می‌شوند، نیز نیازمند برنامه‌های توانبخشی مخصوص به خود هستند. این برنامه‌ها به سالمندان کمک می‌کنند تا ضمن حفظ استقلال در زندگی شخصی خود، کمتر در معرض خطرات و آسیب‌ها قرار گیرند. به عنوان مثال، ممکن است نیاز باشد وضعیت و چینش منزل تغییر کند.

توانبخشی می‌تواند تاثیرات منفی طیف گسترده‌ای از مشکلات سلامتی ناشی از بیماری‌های حاد یا مزمن، امراض روحی و جسمی یا آسیب‌ها را به صورت قابل توجهی کاهش دهد. این روش تکمیل‌کننده سایر مداخلات درمانی همچون اقدامات پزشکی و جراحی است. توانبخشی نه تنها فرآیند بهبودی را تسریع می‌کند، بلکه نتایج درمانی را نیز به طور قابل ملاحظه‌ای بهبود می‌بخشد.

توانبخشی باعث افزایش خودمراقبتی، استقلال و مدیریت زندگی در افراد آسیب‌دیده می‌شود و در نتیجه کیفیت زندگی خانواده‌های آنها نیز بهبود می‌یابد. همچنین توانبخشی می‌تواند هزینه‌های درمانی جامعه را به طور چشمگیری کاهش دهد و نیاز به اقدامات پزشکی مانند بستری شدن در بیمارستان را کم کند. در واقع، توانبخشی یک سرمایه‌گذاری است، نه هزینه