شنوایی سنجی

 

 

 

 

 

 

شنوایی‌سنجی (ادیومتری)

 

 

تست شنوایی‌سنجی که به آن ادیومتری نیز گفته می‌شود، به مجموعه‌ای از آزمایشات و اندازه‌گیری‌های مرتبط با شنوایی اطلاق می‌گردد و این امکان را فراهم می‌آورد که عملکرد شنوایی فرد مورد ارزیابی قرار گیرد.

همان‌طور که برای بررسی سلامت کلی بدن و انجام چکاپ‌های دوره‌ای به پزشک مراجعه می‌شود یا برای ارزیابی وضعیت بینایی به اپتومتریست مراجعه می‌گردد، گوش‌ها نیز برای اطمینان از سلامت خود نیاز به انجام شنوایی‌سنجی دارند.

کلینیک تخصصی شنوایی یارا در این مقاله به بررسی مفهوم تست شنوایی‌سنجی، هزینه‌های مربوط به آن، معرفی مراکز شنوایی‌سنجی و انواع مختلف تست‌های شنوایی می‌پردازد.

کم شنوایی به سن خاصی محدود نمی‌شود و ممکن است در هر سنی به دلایل مختلفی بروز کند. با این حال، پیری و افزایش سن از جمله مهم‌ترین عوامل مؤثر در بروز این مشکل به شمار می‌روند. شنوایی‌سنجی شامل مجموعه‌ای از تست‌هاست که توسط متخصصان شنوایی‌شناس (ادیولوژیست) برای ارزیابی سیستم شنوایی بدن انجام می‌شود. این تست‌ها در کلینیک‌های شنوایی‌سنجی به کار گرفته می‌شوند.

هدف از این تست‌ها این است که پزشک بتواند کیفیت شنوایی شما را ارزیابی کند. این فرآیند شامل تکنیک‌های غیرتهاجمی و بدون درد است که برای بررسی عملکرد شنوایی بیماران استفاده می‌شود. در این روش، شنوایی‌شناس وضعیت شنوایی و سلامت بخش‌های مختلف گوش را بررسی می‌کند تا مشخص کند در کدام قسمت از شنوایی بیمار اختلال وجود دارد و سپس به درمان آن می‌پردازد. این ارزیابی با استفاده از دستگاهی به نام ادیومتر (Audiometer) توسط متخصصان شنوایی‌شناس انجام می‌شود.

مغز توانایی تفکیک و تفسیر صداهای مختلف را دارد و به ما این امکان را می‌دهد که بر آنچه می‌شنویم تمرکز کنیم. در اطراف ما صداهای زیادی وجود دارد، اما در نهایت این مغز است که تعیین می‌کند کدام صداها را با وضوح بیشتری بشنویم. گاهی اوقات مغز قادر به شناسایی یک صدا نیست و این موضوع به ضعف صدایی که از طریق گوش به مغز منتقل می‌شود، مربوط می‌شود. دلایل کاهش شنوایی بسیار متنوع هستند که در ادامه به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

همچنین به سوالاتی نظیر چگونگی انجام شنوایی‌سنجی، انواع مختلف آن، نحوه آماده‌سازی برای این فرآیند و افرادی که این کار را انجام می‌دهند، پاسخ‌های جامع و کاملی ارائه خواهیم داد.

 

شنوایی‌سنجی چگونه انجام می‌شود؟

 

 

شنوایی‌سنجی به نظر کار ساده‌ای می‌آید، اما در واقع از تکنیک‌های پیشرفته‌ای بهره می‌برد که اهمیت این ارزیابی را دوچندان می‌کند. این فرآیند باید حتماً توسط یک شنوایی‌شناس مجرب انجام شود. در این روش، معمولاً هدفون‌هایی بر روی گوش بیمار قرار می‌گیرد تا فرکانس‌های مختلف به گوش او منتقل شود و وضعیت سلامت گوش‌ها مورد بررسی قرار گیرد. لازم به ذکر است که بلندی صداها در این هدفون‌ها با واحد دسی‌بل اندازه‌گیری می‌شود.

همچنین، کم‌شنوایی می‌تواند در درجات مختلفی از خفیف تا عمیق باشد. یکی از وظایف شنوایی‌شناس، تشخیص میزان کم‌شنوایی فرد است. به عنوان مثال، صدای آرام و پچ‌پچ مانند حدود ۲۰ دسی‌بل و صدای بلند بین ۸۰ تا ۱۲۰ دسی‌بل خواهد بود.

نتایج شنوایی‌سنجی به چند دسته تقسیم می‌شود که به شرح زیر است:

– خفیف: بین ۲۵ تا ۴۰ دسی‌بل
– متوسط: بین ۴۱ تا ۶۵ دسی‌بل
– شدید: بین ۶۶ تا ۹۰ دسی‌بل
– عمیق: بیشتر از۹۰ دسی‌بل

دلایل از دست دادن شنوایی چیست؟

 

 

به طور کلی، علل از دست دادن شنوایی می‌توانند شامل عوامل ژنتیکی، عفونت‌های ویروسی، ضربه، قرار گرفتن در معرض صداهای بسیار بلند، مشکلات عروقی، تغییرات فشار، بیماری‌های گوش داخلی، تومورهای ساقه مغز (نورومای اکوستیک) و برخی بیماری‌های سیستمیک و داروهای مورد استفاده در درمان سرطان باشند. با این حال، بسیاری از علل کاهش شنوایی ناگهانی هنوز ناشناخته باقی مانده‌اند.

کاهش شنوایی در دوران کودکی و بزرگسالی

دلایل کاهش شنوایی در کودکان به اندازه بزرگسالان متنوع است، اما می‌توان رایج‌ترین علل آن را به شرح زیر بیان کرد:

از دست دادن شنوایی مادرزادی

کاهش شنوایی مادرزادی معمولاً به دلیل آسیب به عصب شنوایی یا حلزون گوش رخ می‌دهد و این آسیب‌ها می‌توانند در درجات خفیف، متوسط، شدید یا عمیق باشند. این نوع کاهش شنوایی ممکن است از بدو تولد ثابت بماند یا به تدریج در طول زندگی افزایش یابد. بنابراین، تشخیص و درمان به موقع در این موارد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

کاهش شنوایی ناشی از التهاب گوش میانی

عفونت گوش میانی یکی از رایج‌ترین علل کم شنوایی، به ویژه در کودکان، به شمار می‌آید. این عفونت در دوران کودکی بسیار متداول است و موجب می‌شود که کودکان به طور مکرر از آنتی‌بیوتیک استفاده کنند. کم‌شنوایی ناشی از اوتیت میانی (serous otitis) معمولاً دو طرفه است و عوارض آن به طور کلی خفیف می‌باشد. علاوه بر مشکلات مربوط به گوش میانی، داروهایی که در دوران کودکی و نوجوانی مصرف می‌شوند نیز می‌توانند به عنوان عوامل مؤثر در کاهش شنوایی محسوب شوند.

 

 

اهمیت تشخیص کم شنوایی در کودکان و نوزادان و نشانه‌های آن

آگاهی والدین از علائم کم شنوایی در کودکان و نوزادان بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا عدم درمان کم شنوایی می‌تواند منجر به تأخیر در رشد مغز در زمینه گفتار و زبان شود و این تأخیرها می‌توانند مشکلاتی در یادگیری ایجاد کنند که غالباً به عملکرد ضعیف در مدرسه منجر می‌شود. کودکانی که علائم کم شنوایی را نشان می‌دهند، ممکن است با چالش‌های آکادمیک یا اجتماعی مواجه شوند. همچنین، کودکانی که به کم شنوایی مبتلا هستند، حتی در سن 12 ماهگی ممکن است کاندیدای کاشت حلزون (cochlear implant) شوند.

اگر اخیراً با علائمی مواجه شده‌اید که نشان‌دهنده کم‌شنوایی در کودک یا نوزاد شماست، ممکن است با سوالات و نگرانی‌های زیادی روبرو شوید. این احساس اضطراب کاملاً طبیعی است، اما باید بدانید که گزینه‌های درمانی و آموزشی متعددی هم در مدرسه و هم در خانه وجود دارد.

یکی از نکات کلیدی که باید به آن توجه کنید این است که توانایی شنوایی به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های گفتاری و زبانی خود را بهبود بخشد. بنابراین، بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنید کم‌شنوایی کودک به درستی درمان شود تا تأثیرات منفی آن بر تحصیل او در این سن کاهش یابد.

با آشنایی با نشانه‌های کم‌شنوایی در کودکان و نوزادان و مراجعه به موقع به متخصص، می‌توانید در زمان مناسب برای درمان اقدام کنید. به همین دلیل، تشخیص کم‌شنوایی در این گروه سنی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

علائم شنوایی نوزادان از زمان تولد تا ۴ ماهگی

نوزادانی که شنوایی طبیعی دارند، در این سنین نشانه‌های زیر را از خود بروز می‌دهند:
– باید با صداهای بلند از خواب بیدار شوند.
– با صداهای بلند بیدار می‌شوند.
– به صدای شما با لبخند واکنش نشان می‌دهند.
– با شنیدن یک صدای آشنا، آرام می‌گیرند.

علائم شنوایی در کودکان 4 تا 9 ماهگی

کودکانی که شنوایی نرمال دارند، در سنین 4 تا 9 ماهگی معمولاً علائم زیر را نشان می‌دهند:
– هنگام صحبت کردن با آن‌ها لبخند می‌زنند.
– به اسباب‌بازی‌هایی که صدا تولید می‌کنند توجه می‌کنند.
– سر خود را به سمت منبع صداهای آشنا می‌چرخانند.
– صداهای غرغر مانند تولید می‌کنند.
– حرکات دست و بازی را درک می‌کنند.

علائم شنوایی از 9 تا 15 ماهگی

کودکانی که شنوایی نرمال دارند، در این بازه سنی نشانه‌های زیر را از خود بروز می‌دهند:
– توانایی تولید صداهای متنوع را دارند.
– می‌توانند چندین صدای ساده را تکرار کنند.
– درخواست‌های ابتدایی را درک می‌کنند.
– از صدای خود برای جلب توجه شما بهره می‌برند.
– به نام خود واکنش نشان می‌دهند.

علائم شنوایی در کودکان 15 تا 24 ماهه

کودکان با شنوایی طبیعی در این بازه سنی معمولاً علائم زیر را نشان می‌دهند:
– استفاده از کلمات ساده
– اشاره به اعضای بدن در پاسخ به سوالات
– شناخت نام برخی اشیا
– گوش دادن با علاقه به موسیقی، شعر و داستان‌ها
– اشاره به اشیایی که نام آن‌ها را می‌گویید
– اجرای دستورات ساده

به طور کلی، روش‌های درمان کم شنوایی در نوزادان، اگر قبل از 6 ماهگی و با توجه به نتایج گفتاری و زبانی انجام شود، مؤثرتر از درمان‌های بعد از این سن است.

شنوایی‌سنجی در کودکان و نوزادان چیست و چه اهمیتی دارد؟

تست شنوایی‌سنجی یا ادیومتری، شامل مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و اندازه‌گیری‌ها برای ارزیابی عملکرد شنوایی است. این آزمایش‌ها در نوزادان به دلایل مختلفی انجام می‌شود و معمولاً پس از تولد و قبل از ترخیص از بیمارستان، غربالگری شنوایی نوزادان صورت می‌گیرد. مراجعه به مراکز و کلینیک‌های تخصصی شنوایی‌سنجی برای انجام این آزمایش‌ها، یکی از اقدامات ضروری برای بررسی سلامت شنوایی کودکان به شمار می‌آید. در صورت عدم انجام شنوایی‌سنجی و ادیومتری به‌طور منظم، ممکن است مشکلات شنوایی برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها شناسایی نشود.

شنوایی‌سنجی به‌طور منظم برای نوزادان و کودکان توصیه می‌شود تا هرگونه مشکل در مراحل اولیه رشد آنها شناسایی گردد. اگرچه مشکلات جدی شنوایی در دوران کودکی نادر است، اما انجام آزمایش‌های زودهنگام می‌تواند به بهبود و مدیریت این مشکلات کمک کند و تا حد ممکن از عوارض آن جلوگیری نماید.

بنابراین، تشخیص مشکلات شنوایی در اسرع وقت از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا این مشکلات می‌توانند بر گفتار، مهارت‌های اجتماعی، رشد زبان و تحصیل فرزندتان تأثیر بگذارند. اگر هر گونه مشکل در ابتدا در آزمون شنوایی کودک شناسایی و سپس مدیریت شود، درمان اثرگذاری بیشتری خواهد داشت. همچنین، تشخیص زودهنگام به شما این امکان را می‌دهد که از خدمات کمکی ویژه‌ای که ممکن است نیاز داشته باشید، بهره‌مند شوید.

چه روش‌هایی برای ارزیابی شنوایی وجود دارد؟

 

 

 

ارزیابی شنوایی با استفاده از تن خالص

آزمون شنوایی سنجی با تن خالص، متداول‌ترین روش برای بررسی شنوایی است. این آزمایش به تعیین حداقل شدت صداهایی که هر دو گوش در فرکانس‌های مختلف قادر به شنیدن آن‌ها هستند (آستانه شنوایی) می‌پردازد. پیش از آغاز آزمون، از فرد خواسته می‌شود تا به صداهای مختلف گوش دهد و در صورت شنیدن صدا، دکمه سیگنال را فشار دهد. پس از توضیحات لازم، آزمون آغاز می‌شود.

فرد در یک اتاق ضد صدا قرار می‌گیرد و صداها از طریق هدفون به گوش او منتقل می‌شود. هر گوش به طور جداگانه مورد آزمایش قرار می‌گیرد و آستانه شنوایی آن‌ها مشخص می‌شود. زمانی که فرد صدایی را می‌شنود، با فشار دادن دکمه‌ای که در دست دارد، این موضوع را اعلام می‌کند.

به این ترتیب، سطح صدای شنیده شده ثبت می‌شود. در این ارزیابی، شنوایی از طریق هوایی و هدایت صدا از طریق استخوان‌های جمجمه اندازه‌گیری می‌شود. اندازه‌گیری‌های مربوط به راه هوایی اطلاعاتی درباره مسیرهای شنوایی از گوش به مغز ارائه می‌دهد، در حالی که هدایت استخوانی اطلاعاتی از وضعیت گوش داخلی به دست می‌دهد.

آستانه‌های شنوایی در مسیر هوایی با استفاده از هدفون‌هایی که بر روی گوش قرار می‌گیرند و آستانه‌های مسیر استخوان با کمک ویبراتور استخوانی که بر روی ناحیه برجسته جمجمه به نام ماستوئید قرار می‌گیرد، تعیین می‌شوند. پس از مشخص شدن این آستانه‌ها، وضعیت شنوایی فرد در آزمون شنوایی‌سنجی ارزیابی می‌شود.

انواع تست‌های شنوایی‌سنجی

 

 

برای ارزیابی سلامت عملکرد گوش‌ها، ابتدا باید شنوایی‌سنجی انجام شود که شامل موارد زیر است:

– انتقال مکانیکی صدا (عملکرد گوش میانی)
– انتقال صدای عصبی (عملکرد حلزونی)
– توانایی تشخیص گفتار (پردازش مرکزی)

علاوه بر این روش‌ها، پس از بررسی عملکرد گوش، از تکنیک‌های دیگری نیز برای ارزیابی سیستم شنوایی استفاده می‌شود که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

ادیومتری
ادیومتری یکی از روش‌های کلیدی برای سنجش شنوایی است. در این روش، تست‌های مختلفی از بیمار گرفته می‌شود و به بررسی میزان و نوع کم‌شنوایی کمک می‌کند.

OAE
تست OAE به ارزیابی شنوایی در کودکان و نوزادان کمک می‌کند. این آزمایش به ویژه برای کودکانی که احتمال کم‌شنوایی در آن‌ها وجود دارد، ضروری است.

ABR
در تکنیک ABR، میزان کم شنوایی و سلامت سیستم عصبی فرد مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. به همین دلیل، این آزمون نیازمند دقت و حساسیت بالایی است.

VNG
این روش به بررسی اختلالات گوش داخلی کمک می‌کند. در مواقعی که فرد دچار سرگیجه و کم شنوایی باشد، از این تکنیک استفاده می‌شود.

رفلکس اکوستیک
یکی دیگر از روش‌های ارزیابی شنوایی، “رفلکس اکوستیک” است. این تکنیک با بررسی انقباضات غیرارادی ماهیچه‌ها، سلامت سیستم شنوایی را ارزیابی می‌کند.

رفلکس صوتی
امواج صوتی قوی که از محیط وارد می‌شوند، پرده گوش و استخوان‌ها را به لرزه درمی‌آورند. اگر شدت صدا بسیار زیاد باشد، عضله‌ای که به استخوان رکابی متصل است، برای محافظت از گوش داخلی منقبض می‌شود و از حرکت بیش از حد استخوان رکابی جلوگیری می‌کند تا از گوش داخلی محافظت شود

 

این وضعیت به عنوان رفلکس صوتی (Audio reflex) شناخته می‌شود. مقادیر رفلکس با حرکت استخوان رکابی اندازه‌گیری می‌شوند. این آزمون اطلاعاتی درمورد عملکرد رفلکس صوتی در برابر محرکات شدید ارائه می‌دهد. اندازه‌گیری‌ها به‌ صورت جداگانه برای گوش راست و چپ انجام شده و مقادیر بعد از تعیین ثبت می‌شوند.

آزمایش هدایت استخوانی نمونه‌ای از تست شنوایی با صدای خالص است. در این شیوه ، دستگاهی در پشت گوش قرار می‌گیرد تا وضعیت سلامت گوش داخلی را از طریق استخوان بررسی کند.

 

شماره تماس جهت رزرو نوبت : 02153247000 ( داخلی 101 ، 102 )

 

 

آزمون شنوایی سنجی گفتار

آزمون شنوایی سنجی گفتار (Speech audiometry) درتست شنوایی گفتار صدای انسان به عنوان محرک استفاده می‌شود. در این فرآیند، میکروفونی به شخص داده می‌شود و از او خواسته می‌شود تا کلماتی را که خوانده می‌شوند، تکرار کند. بعد از توضیحاتی درباره تست، آزمون آغاز می‌شود. نتایج این روش شنوایی سنجی اطلاعات مهمی را در خصوص نیاز به سمعک (hearing aids) و میزان کارایی آن ارائه می‌دهد. مقادیر کلیدی که باید در مورد نوع و مدل سمعک ارزیابی شوند شامل SRT، SDS، UCL و MCL است که بعد از تعیین، نتایج ثبت و به رایانه منتقل می‌شوند.

SDS

در این آزمون، 25 کلمه تک‌هجایی با افزودن 25 تا 40 دسی‌بل بالاتر از آستانه SRT فرد خوانده می‌شود. تعداد کلماتی که شخص به درستی و نادرستی پاسخ داده است، شمارش می‌شود و جواب های صحیح در 4٪ ضرب می‌شوند تا مقدار SDS محاسبه گردد.

تمپانومتری (Tympanometry)
یک شیوه غیرتهاجمی برای ارزیابی وضعیت گوش میانی است که به منظور شناسایی ضایعات و بیماری‌های مرتبط با این ناحیه به کار می‌رود. این آزمایش بدون درد انجام می‌شود و مقادیر فشار بین -50 تا +50 به عنوان محدوده طبیعی در نظر گرفته می‌شود. در طول آزمایش، فشار گوش میانی با استفاده از یک پروب که به کانال گوش خارجی وارد می‌شود، اندازه‌گیری می‌گردد و این اندازه‌گیری‌ها به صورت جداگانه برای هر یک از گوش‌ها (راست و چپ) ثبت می‌شود.

در حین آزمایش، با ارسال صدا به گوش، فشار در کانال شنوایی خارجی تغییر می‌کند و تحرک پرده گوش مورد بررسی قرار می‌گیرد. در نهایت، یک نمودار فشار تهیه می‌شود که اطلاعات ارزشمندی درباره سلامت و عملکرد پرده گوش (tympanic membrane) و استخوان‌های گوش ارائه می‌دهد.

چه زمانی باید به کلینیک شنوایی‌سنجی مراجعه کنیم؟

 

 

اگر هر یک از علائم ذیل را تجربه کردید، لازم است که وضعیت سلامت گوش و شنوایی شما بررسی شود:
1- وزوز گوش (tinnitus)
2- احساس فشار در گوش
3- مشکل در شنوایی

درجات کاهش شنوایی چگونه دسته‌بندی می‌شوند؟

کاهش شنوایی در افراد به چهار دسته خفیف، متوسط، شدید و عمیق تقسیم‌بندی می‌شود. سطوح شنوایی به شرح زیر است:
1- شنوایی طبیعی: گوش سالم قادر به شنیدن صداهایی با شدت 20 dBHL است.
2- کاهش شنوایی خفیف: در این وضعیت ، کاهش شنوایی در گوش مابین 25 تا 39 dBHL است.
3- کاهش شنوایی متوسط: در این موقعیت ، کاهش شنوایی در گوش مابین 40 تا 69 dBHL قرار دارد و بدون استفاده از سمعک، شنیدن دشوار می‌شود.
4- کاهش شنوایی شدید: در این وضعیت ، کاهش شنوایی در گوش مابین 70 تا 89 dBHL است و استفاده از سمعک ضروری است.
5- کاهش شنوایی عمیق: در این وضعیت ، کاهش شنوایی در گوش از 90 dBHL آغاز می‌شود و بیمار به سمعک‌های بسیار قوی یا کاشت حلزون و نیز جلسات آموزشی متعدد نیاز دارد.

انواع شیوه های درمان کم شنوایی

 

 

از دست دادن شنوایی می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد و واکنش افراد به این وضعیت متفاوت خواهد بود. برای بسیاری افراد، کاهش شنوایی می‌تواند منجر به مشکلات اجتماعی، روانی و جسمی شود. اگر شما نیز دچار کاهش شنوایی شده‌اید یا در حال تجربه این مشکل هستید، طبیعی است که از خود بپرسید آیا این حس قابل بازگشت است و آیا درمانی برای آن وجود دارد. در شرایط اقتصادی کنونی، آگاهی از شیوه های مختلف درمان کم شنوایی به منظور کاهش علائم اختلالات شنوایی اهمیت ویژه‌ای دارد.

شیوه های متعددی برای درمان کم شنوایی وجود دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

1. معالجه کم شنوایی حسی – عصبی
2. ایمپلنت حلزون
3. معالجه کم شنوایی انتقالی
4. رفع انسداد
5. تنگی کانال گوش
6. برجستگی استخوان کانال گوش
7. اتواسکلروزیس یا رشد غیرطبیعی استخوان اطراف استخوانچه رکابی در گوش میانی
8. انفصال زنجیره استخوانی یا جدایی غیرطبیعی استخوانچه‌های گوش میانی (رکابی، چکشی و سندانی)
9- سمعک‌های استاندارد

10- سمعک‌های استخوانی

11- دستگاه‌های کاشتنی متصل به استخوان

12- ایمپلنت‌های ناحیه میانی گوش

13- درمان کم شنوایی مختلط

14- روش‌های خانگی برای معالجه کم شنوایی

شیوه های معالجه کم شنوایی بدون استفاده از سمعک

 

 

سمعک یکی از بهترین گزینه‌ها برای بهبود شنوایی به شمار می‌رود، اما برای درمان تمامی مشکلاتی که منجر به کم شنوایی می‌شوند، نیازی به استفاده از سمعک نیست. درمان کم شنوایی به نوع آن و عامل ایجادکننده‌اش بستگی دارد. در ادامه به برخی از شیوه های درمان کم شنوایی بدون سمعک اشاره می‌کنیم.

یکی از عوارض طبیعی افزایش سن، کاهش شنوایی و سنگینی گوش‌ها است. کاشت حلزون گوش (Cochlear Implant) یکی از شیوه های درمان کم شنوایی بدون سمعک محسوب می‌شود.

نوع دیگری از کم شنوایی که به عنوان کم شنوایی هدایتی شناخته می‌شود، معمولاً ناشی از بیماری یا مشکلات ساختاری در گوش بیرونی یا میانی است و اغلب موقتی می باشد. درمان کم شنوایی هدایتی عموماً شامل مداخله پزشکی توسط متخصص گوش و حلق و بینی جهت رفع علت خاص آن می‌باشد. در بعضی مواقع ، جراحی نیز می‌تواند مفید باشد.

کم شنوایی حسی – عصبی به دلیل مشکلات و بیماری‌های گوش داخلی ایجاد می‌شود.
درمان اصلی کم شنوایی حسی-عصبی شامل استفاده از سمعک یا کاشت حلزون می‌باشد. دربعضی مواقع کم شنوایی حسی-عصبی، جراحی می‌تواند مؤثر باشد و در مواقع حاد ناشی از ویروس‌ها، استفاده از کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) نیز مفید است.
کم شنوایی مادرزادی ممکن است به صورت هدایتی یا حسی-عصبی باشد. برای کودکان مبتلا به کم شنوایی مادرزادی، کاشت حلزون و دستگاه‌های کمکی از جمله شیوه های درمانی بدون استفاده از سمعک به شمار می‌روند.

چه کسی تست شنوایی را انجام می‌دهد؟

 

برای هر حوزه‌ای، مراجعه به متخصص مربوطه ضروری است و در این مورد نیز باید به شنوایی‌شناسان مراجعه کرد. بنابراین، انجام تست شنوایی باید توسط این متخصصان صورت گیرد. ارزیابی میزان کم‌شنوایی، شناسایی علت آن و ارائه درمان مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است و باید در یک مرکز تخصصی و با تجربه انجام شود.

روش‌های آمادگی برای تست شنوایی سنجی

بسیاری از بیماران سوال می‌کنند که برای انجام تست شنوایی چه اقداماتی باید انجام دهند. باید بدانید که تست شنوایی سنجی نیازی به آمادگی خاصی ندارد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، برای ارزیابی میزان شنوایی و سلامت گوش از روش‌ها و تست‌های متنوعی استفاده می‌شود. سوابق پزشکی، سن و میزان کم‌شنوایی از جمله عواملی هستند که متخصصان بر اساس آن‌ها تصمیم می‌گیرند کدام روش و تست برای بررسی شنوایی فرد مناسب است.

نتیجه‌گیری

 

 

شنوایی‌سنجی شامل روش‌های غیرتهاجمی و بدون درد است که برای ارزیابی عملکرد شنوایی بیماران به کار می‌رود. کم‌شنوایی به سن خاصی محدود نمی‌شود و ممکن است در هر سنی به دلایل مختلفی بروز کند. با این حال، سالمندی و افزایش سن از جمله مهم‌ترین عوامل مؤثر در بروز کم‌شنوایی به شمار می‌روند.

در این فرآیند، شنوایی‌شناس وضعیت شنوایی و سلامت بخش‌های مختلف گوش را بررسی می‌کند تا مشخص کند که اختلال شنوایی در کدام ناحیه وجود دارد و سپس به درمان آن می‌پردازد.

لازم به ذکر است که با وجود اینکه شنوایی‌سنجی به نظر کار ساده‌ای می‌آید، اما در آن از تکنیک‌های پیشرفته‌ای استفاده می‌شود که اهمیت این ارزیابی را دوچندان می‌کند. این فرآیند باید حتماً توسط متخصص شنوایی‌شناس انجام شود. تست‌هایی مانند ادیومتری، تمپانومتری، رفلکس اکوستیک، آزمایش هدایت استخوانی، تست گفتاری، ABR و… از جمله مهم‌ترین آزمون‌هایی هستند که در شنوایی‌سنجی به کار می‌روند و باید توسط کارشناسان مجرب انجام شوند.

در پایان، لازم به ذکر است که نتایج آزمایش شنوایی‌سنجی توسط شنوایی‌شناس و پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در صورت وجود کم‌شنوایی یا شرایطی که نیاز به درمان دارد، توصیه می‌شود با متخصص خود مجدداً مشورت کنید. برای انجام معاینات پیشرفته و دقیق، می‌توانید به کلینیک جامع توانبخشی یارا  واقع در جنوب تهران مراجعه کنید، جایی که مجرب‌ترین متخصصان شنوایی‌شناسی و گوش و حلق و بینی در آن فعالیت می‌کنند.

پزشکان تیم کلینیک شنوایی یارا با بیش از بیست سال تجربه در زمینه جراحی‌های گوش، می‌توانند مشاوره‌های مفیدی برای معالجه مشکلات گوش شما ارائه دهند. تمامی محتوای موجود در وب‌سایت کلینیک توانبخشی یارا توسط متخصصان با تجربه این تیم تأیید شده است.

مقاله‌ای که تحت عنوان «شنوایی سنجی (ادیومتری)» مطالعه کردید، به‌طور اختصاصی برای وب‌سایت کلینیک گوش تهران تهیه شده .

در صورت نیاز به مشاوره و معاینات اولیه، می‌توانید برای رزرو وقت با متخصصین کلینیک فوق تخصصی شنوایی یارا اقدام کنید.

پیج اینستاگرام کلینیک جامع توانبخشی یارا : @yararehab.ir

سوالات رایج درباره شنوایی‌سنجی یا ادیومتری

 

 

 

شنوایی‌سنجی روشی است که برای اندازه‌گیری قابلیت شنیدن صداها به کار می‌رود. این فرآیند به طور کلی ساده است و شامل سه بخش اصلی می‌باشد: انتقال صدای مکانیکی (عملکرد گوش میانی)، انتقال صدا به اعصاب شنوایی (عملکرد حلزون) و توانایی درک گفتار (پردازش مرکزی). در ادامه، تلاش شده است تا به رایج‌ترین سوالات شما در این زمینه پاسخ داده شود.

شنوایی‌سنجی (ادیومتری) چیست؟

تست شنوایی‌سنجی به بررسی عملکرد شنوایی افراد می‌پردازد. در این تست، قابلیت شنیدن صدا و دیگر مسائل مرتبط با عملکرد گوش داخلی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. شنوایی‌سنجی (ادیومتری یا audiometry) نامی است که به این آزمایش اختصاص داده شده است.

این تست شامل مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و اندازه‌گیری‌های مرتبط با شنوایی است که امکان ارزیابی دقیق عملکرد شنوایی را فراهم می‌آورد. همان‌طور که برای چکاپ کامل سلامت بدن در زمان‌های مشخص به پزشک مراجعه می‌شود، گوش‌ها نیز برای اطمینان از سلامت خود به شنوایی‌سنجی نیاز دارند.

دلایل از دست دادن شنوایی چیستند؟

مغز توانایی تفکیک و تفسیر صداهای مختلف را دارد و این امکان را برای ما فراهم می‌کند که بر آنچه می‌شنویم تمرکز کنیم. در اطراف ما صداهای زیادی وجود دارد، اما در نهایت این مغز است که تعیین می‌کند کدام صداها را با وضوح بیشتری بشنویم.

گاهی اوقات مغز قادر به تشخیص یک صدا نیست و این موضوع به دلیل ضعیف بودن سیگنال صوتی است که از طریق گوش به مغز منتقل می‌شود. عوامل متعددی می‌توانند منجر به کاهش شنوایی شوند. در ادامه به برخی از شایع‌ترین علل این مشکل اشاره می‌شود.

کاهش شنوایی مادرزادی: یکی از دلایل کاهش شنوایی، اختلالات ژنتیکی است. اختلالات ژنی مانند کانکسین ۲۶، میوزین‌های نامنظم، هارمونین، کادهرین ۲۳، سندرم پندرد، سندرم واردنبرگ و انواع کلاژن‌ها می‌توانند در فرآیند شنوایی اختلال ایجاد کنند.

عفونت‌های ویروسی و باکتریایی: بیماری‌هایی مانند نوریت وستیبولار و لابیرنتیت منشا ویروسی دارند.

این بیماری‌ها به دلیل عفونت‌های گوش داخلی به وجود می‌آیند. در بیشتر موارد، عفونت‌های گوش داخلی ناشی از ویروس‌ها هستند، در حالی که عفونت‌های گوش میانی و خارجی عمدتاً منشا باکتریایی دارند.

ضربه: آسیب‌های فیزیکی مانند سیلی زدن، آسیب ناشی از گوش پاک‌کن، ضربه شدید به سر، سقوط از دوچرخه یا تصادف با وسایل نقلیه موتوری می‌تواند به ساختارهای گوش میانی، از جمله استخوانچه‌ها و پرده گوش آسیب برساند.

مشکلات قلبی و عروقی: یکی از علل کم‌شنوایی، اختلالات قلبی و عروقی است. گوش ما به تغییرات فشار خون بسیار حساس است و در نتیجه، در صورت بروز مشکلات قلبی و عروقی، گوش اولین عضوی است که تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

به طور کلی، می‌توان علل دیگری مانند بیماری‌های گوش داخلی، تومورهای ساقه مغز (نورومای اکوستیک)، برخی بیماری‌های سیستمیک و برخی داروهای مورد استفاده در درمان سرطان را به عنوان دلایل کم‌شنوایی ناگهانی ذکر کرد. با این حال، بسیاری از علل کاهش شنوایی ناگهانی هنوز ناشناخته باقی مانده‌اند.

هزینه و قیمت شنوایی‌سنجی چقدر است؟

تعرفه‌های مربوط به تست‌های شنوایی‌سنجی بر اساس نرخ‌های تعیین‌شده توسط وزارت بهداشت و درمان محاسبه می‌شود. اگر به دنبال یک مرکز شنوایی‌سنجی برای عزیزانتان هستید، کلینیک یارا با کادری مجرب و خدمات باکیفیت آماده ارائه بهترین خدمات به شماست. شما می‌توانید با تماس با شماره‌های موجود در این مقاله، نزدیک‌ترین وقت را رزرو کنید.

چه کسی تست شنوایی را انجام می‌دهد؟
برای هر حوزه‌ای، مراجعه به متخصص مربوطه ضروری است و در این مورد نیز باید به شنوایی‌شناسان مراجعه کرد. بنابراین، انجام تست شنوایی باید توسط این متخصصان صورت گیرد. ارزیابی میزان کم‌شنوایی، شناسایی علت آن و ارائه درمان مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است و باید در یک مرکز تخصصی و با تجربه انجام شود.

روش‌های آمادگی برای تست شنوایی سنجی

بسیاری از بیماران سوال می‌کنند که برای انجام تست شنوایی چه اقداماتی باید انجام دهند. باید بدانید که تست شنوایی سنجی نیازی به آمادگی خاصی ندارد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، برای ارزیابی میزان شنوایی و سلامت گوش از روش‌ها و تست‌های متنوعی استفاده می‌شود. سوابق پزشکی، سن و میزان کم‌شنوایی از جمله عواملی هستند که متخصصان بر اساس آن‌ها تصمیم می‌گیرند کدام روش و تست برای بررسی شنوایی فرد مناسب است.